bu öyle bir çizgi ki.
aslında baktığımız zaman her an ve her saniye böyle bir şeydir. geyiktir fekat doğrudur. o çizgi gayet incedir; bir an karşıya geçmeye yelteniyorsun, sonraki an görmediğin kamyoncağızın altındasın. bir an cam siliyorsun, bi bakıyor etraftakiler bir kaç parça halinde katlarca aşağıdaki bahçeye serilmiş yatıyorsun. on yıldır bitkisel alemdesin artık ölmez diyorlar, bakıyorsun eks olmuşsun. oluyor böyle şeyler. demek ki neymiş? insan tetikte olmalıymış, kalp "kırmamalıymış", hak hukuk gözetmeliymiş, doğru dediği her neyse, incedir kalındır bu çizgi, demeden salisesine dahi sahip çıkmalıymış, yalan söylememeliymiş. konuştuğu son kişiye söylediği şeyler yüzünden başı belâya girmemeliymiş. ölümün telâfisi yokmuş netekim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder