damla

bazen olmuyor. ne yaparsan yap. ne kalbine aklının sözünü geçirebiliyorsun; ne kalbinin yapmak istediğini yapacak cesareti bulabiliyorsun. aslında ana kahramanı olduğun hikayede tamamen senden bağımsız bir senaryoyu yaşıyorsun.

öyle bir tükenme anı ki yaşadığın; sanki dünyayı yaşanılabilir kılmak icin yaptığın hiçbir şey işe yaramıyor. sen hiçbir şey beklemiyorsun, çünkü sadece filmlerde gerçekleşiverir büyük beklentiler. hiçbir zaman sevdiğin kadar sevilemezsin ya da sevildigin kadar sevemezsin. ya eksik kalırsın ya fazla gelirsin.

sanırım artık anlam aradığım diğer şeyleri bir yana bırakıp normalden biraz fazla ya da farklı sevilse korkan insanlari anlamaya çalışmalıyım. kendimi sıradan kılamıyorsam ya da içimden geldiği gibi sevdiğimde işe yaramıyorsam sanırım mahkum olduğum yalnızlıkla yüşleşmeliyim.

bütün bunlar bir yana içimde dindiremedigim bir acı, dolduramadiğim büyük bir boşluk var. sanki her soluk daha bir büyütüyor onu. içi cam kırıklarıyla dolu kalbimi elime alıyor ve sıkıyorum. kırıklar kalbimin içinden çıkıp avcumu kırmızı kırmızı acıtıyor. hiçbir işe yaramayacağını bile bile. çocuk sesimle avaz avaz bağırmak istiyorum. sevgimi anlamayanlara sunmaktan ve sevgimi anlayabilecekleri sevememekten bıktım. gözlerim tepesindeki musluktan sürekli su damlayan bir kova gibi. bir damla...pıt. sonra akıyorum, hayır taşıyorum. yine bir damla... pıt.

yo yo, sanırım benim contasi gevşemiş bir musluk olan. sürekli damlıyorum. sel olamıyorum. çağlayamıyorum ama damla damla birikiyorum. ne yazık hiçbir kaba sığamıyorum. akanlarımı toparlayacak, ziyan oluşuma engel olacak kimsem yok. bazıları contayı değiştirmakten yana ama ben parçalarımdan vazgeçemiyorum. daha büyük bir kap bulma fikri iyi geliyor kulağıma; ama sürekliliğimden o kadar meinim ki o da taşıracak biliyorum. sanırım bütün kaplari çekmeli. lavabodaki dizi dizi delikten akıp pisliklerin arasından farklarımı, yanlışlarımı, iyilik ya da kötülüklerimi nötrleyip gitmeli. denize dogru... sonsuz damladan biri olup kendini unutmak... bir su damlası gözyaşına terfi edemez sanki."