nefret

son nefesimi vermeden önce bir defa da olsa tatmak istediğim duygu. 


hayatımı altüst eden, beni üzen, kıran, hatta benden nefret eden insanlara karşı bile duyamıyorum, hissedemiyorum bu duyguyu. en fazla bir ya da iki gün süren kızgınlığım, öfkem oluyor. belki olay anında yoğun tepki veriyorum. vuruyorum, kırıyorum hatta karşımdakine, eşyalara fiziksel zarar veriyorum ama nefret hissedemiyorum. 


nefret duygusunu yaşayan insanlar daha güçlü insanlar oluyor, imreniyorum onlara. ben ise; bana işkence eden kişiye bile tepki verdikten sonra "acaba kırdım mı? özür mü dilesem" diye günlerce kendi kendini yiyecek güçsüzlükte biri olarak yaşamaya devam ediyorum...


nefret yoksa hayatınızda güçsüzsünüz, güçsüz olmaya mahkumsunuz..