25 Ocak 2012 Çarşamba

kürdan kollar

http://fizy.com/#s/12l8j0


Sigaramın dumanını kıskan, 
Devran döner durur sabır an, 
Yok olmasan da saklan 
Utanmasan da arlan, 
Ve her zaman bulduğun en küçük ine saklan. 
Nerde çokluk orda haliyle tokluk,yalnız kal ve aklan ... 
Melek yanaklarımda,kelek kader ataklarında 
Ayak bataklıklarda. 
Ecel konaklarında elem elimi bırakmamakta. 
Dünüm yarınımı sorgulamakta. 
Bu yüzden kalem sayfanın şakaklarında. 


İnsan rabbın bebeği,hepsinin toplamı 1 sürü 
Görmesekte başımızda bir çoban der-durur yürü ...hayat en yakın dostumdur,hep yanımda yürür. 
Birgün beni terketse kemiklerim üzüntüden çürür. 
İnanç bir tarladır,hedefi olanların sürdüğü. 
Gülmek bir mükâfattır,ağlayan gözlerin gördüğü. 
Ölüm bir karanlıktır,tüm ışıkların söndüğü. 
Madalyon 2 taraflıdır ,iyi ve kötünün böldüğü. 


Bilgilerimiz sis.....kaybolur batan güneş gibi. 
Akıl inzivaya çekilir,birgün terkedip gider bizi. 
Sevgi tutuklu bir kral,esaretten bezmiş meğer. 
Aşk bir mülteci ,göçüp gider ,bilmez değer. 




Nakarat 


Feri kaçmış 2 göz,birbirine sarılmış 2 titrek dudaktan ibaret suratım. 
(yardım çağır....) 
Kurtarır bedeni elbet birileri ya. 
Kürdan kollar ağırlığında ezilir,dokunsalar ağlarım,ağrısı feryat. 
(tahammülsüzüm ...) 
Dindirir acını elbet bir melek ya.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder