Benim umudumu kırdılar.
Zaten eksiktim ben, benim tamamlanmaya olan inancımı kırdılar.
Yaptığım en ayrıntılı plan bu hayattan kısa sürede kurtulma planıdır. Doktorlar böyle insanlara "intihara meyilli hasta" der, din adamları "günahkar kul" ben bir şey diyemem, bakarım öyle bir sigara uzatır "yak" derim belki.. Bilirim böyle insanların tam olarak nereden kırıldıklarını. Uyuşup, unutmak için çırpındıklarını. Gizli gizli ağladıkları geceleri ve yavaş yavaş çürüyormuş hissine kapıldıklarını bilirim.
Göğüs kafesinde sıkışıp kalmış kuşları vardır onların, iri bir kılçık gibi boğazına takılmış söyleyemedikleri...
Benim hevesimi kırdılar lan, benim yaslandığım duvarları kırdılar.
Zaten biraz da kör doğmuştum ben, benim görmeye olan merakımı kırdılar.
Bu hayattan en hızlı şekilde kurtulmanın hayalidir, kurduğum en kusursuz hayal.
Kim ne derse desin boşver.
Ateşin var mı ?

'ne yaparsan yap, pişman öleceksin. belki yaptıklarından, belki de yapmadıklarından'' dostoyevski

uslanmaz çocuk.
yine saçmalıyor kendince. 
sığmıyor taşıyor kabından. 
yapma diyorum. 
dinlemiyor. 
ne zaman adam olacaksın diyorum.
susuyor. boynunu büküyor. 
sonra hınzırca gülüyor. 
o güldükçe ben eriyorum. 
yenilgimi görüyorum o gülümsemede. 
yine ona kaybettim diyorum.