1 Kasım 2012 Perşembe

hayatım o kadar kötü gidiyor ki şu günlerde,acaba diyorum daha kötüsünü de görecekmiyim
daha kötüsü de olduğu zamanlar bugünlerimi de ararmıyım?
o kadar çok hayal kırıklığı yaşıyorum ki,her defasında daha çok acı veren türden birşey bu.
ah  be yavuz, yıkıldığın zaman altından kalkabileceğin bi hayal kuramazmısın bi kere de
bazen birisi olsun istiyorum,içimde ki herşeyi ona defalarca anlatabileceğim birisi. hatalarıma rağmen beni teselli edecek birisi belki de. sessizliğimle konuşuyorum gün boyu.. konuşmadığım her saniye kendimle boğuşuyorum. bir de ben  bazen insanlara kaldırabileceğinden fazla değer veriyorum. sonra yine en değersiz ben oluyorum, tabi fazla verilen değerin yan etkisi.unutmamak lazım bunu da